Echo (mythologia)

Vide etiam paginam discretivam: Echo (discretiva).

Echo. Pictura ab Alexandro Cabanel picta.

Echo (Graece: Ἠχώ, forma prosopopoeica verbi q.e. ἠχή 'sonus') est oreas, nympha montana mythologiae Graecae. Echo suam vocem amabat. Postremo Narcissum, praestantem adulescentem, adamavit.

Tradit fabula Echo, nympham eximiae pulchritudinis, saepe de Iunone, Iovis uxore et deorum regina, contumelias dixisse. Quam ob causam Echo deae maxime invisa erat. Itaque statuit Iuno tam impudentem loquacitatem coercere et linguam puellae oppressit. Echo nec surda nec muta erat sed, ubi vocem audivit, solam ultimam syllabam ore suo iterabat nec verba integra pronuntiare valebat. Sic Narcissi amorem deperdidit, quippe qui balbam puellam respueret. Tunc nympha in speluncam inter montes sitam confugit neque umquam inde in lucem evasit. Ibi dolor miseram puellam confecit et consumpsit: corpus macie evanuit, ossa in saxa conversa sunt, et sola vox tam formosae virginis superstes est.

Plura legere si cupis

• Benedetta Sciaramenti, "Imago vocis, imago formae. Métaphore et métamorphose entre Écho et Narcisse" in Sonus in Metaphora, 2021ː 129-149
• Anne Videau, "Écho et Narcisse, voix et figures d’impossible éros", in Φιλολογία. Mélanges offerts à Michel Casevitz, 2006 ː 223-235

Nexus interni

• Lorelei
• 60 Echo

stipula

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!